مسابقه اسبسواری از چه هنگامی آغاز شد؟
گردونهی دانش برای کودکان و نوجوانان
گویا استفاده از اسب در مسابقه، یکی از قدیمیترین ورزشهایی بوده است که انسان از آن لذت میبرد. مسابقات گوناگون میان اسبها، از روزگاران باستان برگزار میشد: ازجمله در مصر، سوریه و بابل. هومر در اشعارش از یک مسابقه گردونه رانی که نزدیک به هشت قرن پیش از میلاد برگزار شده بود توصیفهایی دارد.
ولی مسابقه اسبسواری یا سوارکاری به شیوه امروزی، در انگلستان آغاز شد و یا پیدایش اسبهای متعلق به نژاد اصیل همزمان بود. مسابقات سوارکاری از نخستین سالهای سده دوازدهم در انگلستان برگزار میشد. ولی فقط از اواخر سده هفدهم و اوایل سده هجدهم بود که پرورش اسب برای ورزش و سوارکاری، عملاً آغاز شد.
اسبهای شرقی از کشورهایی چون عربستان، ترکیه و ایران به انگلستان برده شدند. نریانهای شرقی یا مادیانهای انگلیسی جفتگیری کردند. سه گونه از نریانهای مزبور، بسیار مناسب تشخیص داده شدند و به ترتیب اسب «عربی دارلی»، «عربی گادولفین» و «ترک بایرلی» نام گرفتند. شجرهنامه هر اسب اصیل و ثبت شده امروزی به این سه نریان مربوط میشود.
در طول سده هجدهم، سوارکاری به یکی از مهمترین و دوستداشتنیترین ورزشها در انگلستان تبدیل شد. در سال ۱۷۵۱ میلادی یک باشگاه سوارکاری به نام «جوکی کلاب» تأسیس شد. و در سال ۱۷6۳ میلادی نخستین شماره نشریه موسوم به «دفتر راهنمایی نریانها» که شجرهنامه اسبهای اصیل در آن ذکر میشد انتشار یافت.
سوارکاری را تا همین اواخر «ورزش پادشاهان» مینامیدند. علتش آن است که خانواده سلطنتی انگلیس از قدیم صاحب اسبهای قهرمان بود و آنها را در مسابقات شرکت میداد و در کشورهای دیگر نیز فقط خانوادههای پادشاهان و ثروتمندان میتوانستند به دنبال این ورزش بروند.
در ایالاتمتحده آمریکا، مسابقات سوارکاری از نخستین سالهای سده هفدهم میلادی، یعنی پیش از پرورش اسبهای اصیل در انگلستان، آغاز شده بود.