شعر کودکانه
” الماس ستاره “
سروده: پروین دولتآبادی
” الماس ستاره “
ماه قشنگ آسمان
نقره نشان، نقره فشان
ای همه نور و روشنی
فانوس شبگرد منی
یکشب که مهتاب سفید
روی زمین دامن کشید
دست میگیرم به دامنش
نور سپید و روشنش
پر میزنم تا آسمان
سر میکشم به کهکشان
کنار آیینه تو
روشنی سینه تو
میچینم از آن بالاها
الماس یک ستاره را
تا که برای مادرم
ستاره، هدیه آورم