شعر-کودکانه-آشنای-من-سروده-پروین-دولت‌آبادی

شعر کودکانه ” آشنای من ” سروده پروین دولت‌آبادی

شعر کودکانه 

” آشنای من”

سروده: پروین دولت‌آبادی

شعر کودکانه " آشنای من " سروده پروین دولت‌آبادی 1

” آشنای من “

کودکی نورسیده بودم من

تازه‌تازه گشوده لب به سخن

روز و شب چشم بر دهان پدر

روز و شب سر به دامن مادر

 

کودکی بود و رقص و آزادی

سرخوشی‌ها و بازی و شادی

آرزوهای گرم و دورودراز

تا شود روزگار درس آغاز

 

چون‌که آموختم الفبا را

قصه «نان‌» و «آب» و «بابا» را

در کتاب این خطوط ناموزون

شکل‌ها، حرف‌های گوناگون

با من آرام آشنا گشتند

داستان‌های دلربا گشتند

با کتاب آشنا شدم کم‌کم

شد مرا یار و مهربان همدم

 

جمله‌ها حرف می‌زند با ما

حرف خاموش می‌شود گویا

برگ برگ کتاب گوید باز

سرگذشت بشر تو را ز آغاز

شعر شیرین و شاد و خوش‌آهنگ

 گونه‌گون نقش‌های رنگ‌به‌رنگ

علم آموزد و حساب ترا

روشنی می‌دهد کتاب ترا



***

  •  

***

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *