شعر کودکانه
” آدمک برفی “
سروده: پروین دولتآبادی
آدمک برفی
برف میبارد
بر شاخه کاج
برگ آن کهنه درخت
میشود سوزن عاج
برف میبارد
بر بام بلند
میزند نقره برف
بر سپیدی لبخند
کوچه پر میشود از خنده ما
بچهها میسازند آدمک برفی را
کودک آهسته کند
شال پشمی به برش
میگذارد دگری
شبکلاهی به سرش
شب برفی، شب یخبندان است
آدمک برفی در کوچه ما مهمان است
کاش سرما نخورد …