تابلوهای نقاشی
داستان انگیزشی
چون تو مشغولی به جویایی عیب
کی کنی شادی به زیبایی غیب؟
عیب جوی تو به چشم عیببین
کی تواند بود هرگز غیببین؟
«منطقالطیر عطار »
یکی از اشرافزادگان انگلیسی بعد از مرگ در قصر بزرگش تعدادی نقاشیهای گرانقیمت به یادگار گذاشت. عموم مردم میتوانستند که گاهی بیایند و از آن نقاشیها دیدن کنند.
روزی عدهای آمدند و همانطور که نقاشیها را نگاه میکردند، آنها را تحسین کردند. خانم مسنی در بین آن گروه بود که حتی یک کلمه حرف نزد، اما به تمام نقاشیها نزدیک میشد و با دقت آنها را بررسی میکرد. بعد از دیدن تمام نقاشیهای شخصی از آن خانم پرسید: «نظر شما در مورد این تابلوها چیست؟»
خانم مسن با اشتیاق جواب داد: «عالی بود. من حتی ذرهای گردوغبار روی آنها ندیدم.»
نتیجه اخلاقی: گاهی ما زیباییهای زندگی را به خاطر اینکه در جستوجوی عیبهای آن هستیم از دست میدهیم.