قصه کودکانه قدیمی

بیچاره آقای نی بِل

نویسنده: جان پیلگریم

تصویرگر: استوکس می

ترجمه: افسون

سال چاپ: 1352

تايپ، بازخوانی، ويرايش تصاوير و تنظيم آنلاين: انجمن تايپ ايپابفا

به نام خدا

بیچاره آقای نِی بِل، ناخوش شده بود .

بیچاره آقای نی بل گردنش خشك شده بود

بیچاره آقای نی بل توی گلویش زخم شده و درد می کرد.

خانم نی بل خیلی برای او نگران و دلواپس شده بود و نزد ارنست، جغد عاقل رفت و از او خواست که به دیدن شوهرش بیاید.

جغد با دقّت به حرفهای خانم نی بل گوش داد. با دقّت آقای «نی بل» را معاینه کرد، زیر لب گفت: «سرماخوردگی سخت و آنژین». آنگاه دوباره به معاینه پرداخت و گفت:

– بله، گلودرد و آنژین است و باید چند روزی استراحت کرده و مداوا کند.

آقای نی بل، خیلی خیلی برای نمایشگاهی که روز دیگر در مزرعه توت های جنگلی بر پا می شد مضطرب بود زیرا او مقداری هویج وكلم و کاهوهای خیلی عالی داشت که می خواست در نمایشگاه به تماشای عموم بگذارد.

خانم نیبل هم چند شیشه از مرباهائی که در خانه پخته بود، آماده ساخته بود تا به «روزی» و «پوزی» و «کریستوفر» بدهد تا آنها به جای کاردستی خودشان به دبستان بُرده، نشان دهند و سپس در نمایشگاه بگذارند.

اما چون هیچکس نبود که بتواند هويجها و کاهوها وكلم های عالی آقای نی بل را در معرض نمایش بگذارد، بدین سبب آقای نی بل در اضطراب و آشفتگی و آه و افسوس عمیقی به سر می برد.

همچنین خانم نی بل هم خیالش از این بابت ناراحت بود. زیرا می دانست که محصولات شوهرش یعنی هویج وکاهو و کلم ها چقدر خوب به عمل آمده اند.

اما او نمی توانست همه چیز را با خود ببرد.

او کنار درگاه ایستاد و متفکّرانه به مزرعه نگاه می کرد و می خواست راهی پیدا کند.

ناگهان فکری به خاطرش رسید و بسیار خوشحال شد.

او روزی و پوزی وکریستوفر را اول شب در رختخوابشان خوابانيد و يك فنجان نوشیدنی گرم و داغ به آقای «نی بل» داد و رویش را خوب پوشانید و پرده ها را کشید تا اطاق کاملاً تاريك شود .

آنگاه آرام و بی سروصدا از خانه بیرون آمد.

او به طرف مزرعه که پائین جاده قرار داشت رفت و سبدی با خود برداشت و شش دانه از بهترین هويجها و شش عدد از تازه ترین کاهوها وكلم ها چید و در سبد گذاشت و به طرف درخت بلوط کهنسال که جغد عاقل در آنجا خانه داشت به راه افتاد .

روز دیگر هوا عالی و آفتابی بود و آقای نی بل احساس کرد که حالش کمی بهتر شده است اما کاملاً و به قدر کافی خوب نشده بود که بتواند در نمایشگاه شرکت کند.

خانم نی بل، بچه ها را آماده بیرون رفتن کرد و به دست هر کدام يك سبد کوچک که از ترکه های نرم و سبز ساخته شده بود داد.

خودش هم در حالی که سبدش را پر از مرباهای مختلف کرده بود صورت شوهرش را بوسید و گفت:

– ابداً برای هویج ها و کاهوها غصه نخور. من به زودی برمی گردم! ولی در عین حال به «لوسی» موش کوچولو همسایه خودمان سفارش کرده ام که ظهر ناهار تو را بدهد.

آنگاه خداحافظی کرد و از خانه بیرون رفت.

«لوسی» موش کوچولوی مهربان وقتی به خانه آقای نی بل رفت و ناهارش را داد گفت:

– وقتی من به نمایشگاه رفته بودم آنجا کاهوها و هویج های بسیار عالی دیدم ولی ندانستم از کدام مزرعه آورده اند.

آقای «نی بل» که این خبر را شنید آه سردی از روی تأسف کشید و سکوت کرد.

هنگام صرف چای، جو، پرنده سینه سرخ از پنجره داخل اطاق شد و گفت:

– آقای «نی بل» نمی دانی در نمایشگاه چه کاهوها و هویج های عالی به نمایش گذاشته بودند. من یقین دارم به زودی جایزه اول نصیب صاحب آنها خواهد شد.

بیچاره آقای نی بل، از شنیدن این حرف غمگین تر شد زیرا چنانچه می توانست به موقع هویج ها و کاهوهای خودش را به نمایشگاه برساند یقیناً برنده جایزه اول می شد، چون هیچ يك از صاحبان مزرعه چنان محصولات باشکوهی به عمل نیاورده بودند.

در نمایشگاه، تمام حیوانات منتظر آمدن ارنست، جغد عاقل بودند تا جوائز را تقسیم کند. به زودی جغد با وقار تمام آمد و مشغول تقسیم جایزه ها شد و همگی خوشحال به نظر می رسیدند.

سپس«ارنست» جغد، خانم «نی بل» را صدا زد و جایزه اول را به نام آقای نی بل به او داد و گفت:

– این جایزه به خاطر بهترین کاهوها و بهترین هويجها که شوهر شما به نمایشگاه فرستاده به ایشان تعلق می گیرد.

تمام حاضرین از شادی و ذوق هورا کشیدند زيرا همگی از اینکه آقای نی بل به واسطه کسالت نتوانسته بود در نمایشگاه حاضر شود غمگین بودند.

خانم نی بل، فاصله بین نمایشگاه و خانه را به سرعت طی کرد و دوان دوان خودرا به خانه رسانید و از اینکه توانسته بود به موقع خود، شب گذشته هویج ها و کاهوها را به نمایشگاه برساند خیلی خوشحال به نظر می رسید.

آقای «نی بل»از این پیروزی به هیجان آمده بود و متعجّبانه به همسرش که لبخند می زد نگاه کرد و ناگهان او را سخت در بغل گرفت و گفت:

– تو بهترین و باهوش ترین زن دنیا هستی. چقدر من از داشتن تو و «روزی» و«پوزی» و «کریستوفر» احساس افتخار و شادمانی می کنم.

«پایان»

کتاب قصه «بیچاره آقای نی بل » توسط انجمن تايپ ايپابفا از روي نسخه اسکن قديمي، چاپ 1352، تايپ، بازخوانی و تنظيم شده است.

(این نوشته در تاریخ 23 فوریه 2024 بروزرسانی شد.)