ایپابفا: دنیای کودکی قصه های صوتی کودکان، داستان و بیشتر
داستان کودکانه آموزنده
بدن من مال خودمه
پیشگیری از سوء استفاده جنسی از کودکان و امنیت جنسی بدن
تصویرگر: انجلا پدرون
مترجم: نیوشا احمدی خو
تهیه ، تایپ و تنظیم آنلاین: سایت ایپابفا
به نام خدا
این بدن منه
و فقط مال خودمه.
من زانو دارم
و آرنج
و خیلی قسمت های دیگه که میشه دید.
من قسمت های دیگه ای هم دارم
که نمیشه دید.
به آنها می گویم قسمتهای خصوصی بدنم.
حتما شما هم دارید.
مامان و بابا یک بار به من گفتند
که من جواهر کوچولوی آنها هستم.
و هروقت کسی اذیتم کرد
همیشه زود به آنها بگویم.
یک روز به خانه عمو جانی رفته بودیم.
من داشتم با اسباب بازی ها بازی می کردم،
مثل یک موش آرام.
دوست عمويم آمد
و کنار من نشست،
او قسمتی از بدنم را
که هیچ کس اجازه ندارد ببیند
لمس کرد.
من آنقدر ترسیده بودم که نتوانستم تکان بخورم
و همان جایی که نشسته بودم ماندم.
پیش خودم فکر کردم:
این بدن منه؟
چرا او این کار را کرد؟
او به من گفت این یک راز بین ماست
و گفت به کسی نگویم.
اما من زود دویدم و فرار کردم،
و بعد شروع کردم به فریاد زدن.
به مامان و بابام گفتم
که چه اتفاقی افتاده است.
آنها گفتند که من خیلی شجاع هستم
و صورتم را بوسیدند.
مامان و بابا گفتند به من افتخار می کنند
که زود ماجرا را به آنها گفتم.
من هم احساس بهتری دارم
که حرفم را باور کردند.
یاد گرفتم هروقت خیلی ترسیدم
به مامان یا بابا بگویم.
حتی می توانم به معلمم بگویم
که چه چیزی مرا اینقدر ناراحت کرده است.
می دانم تقصیر من نبود
و من هیچ کار بدی نکرده ام.
این بدن منه،
من دارم رشد می کنم
و قوی و بزرگ می شوم.
***
نامه ای به بزرگترها:
یکی از اولین چیزهایی که به بچه ها یاد می دهیم این است که چه طور اعضای مختلف بدنشان را نام ببرند. هرچه بزرگتر می شوند این مکالمه باید یک قدم جلوتر برود. باید بدانند بعضی از اعضای بدنشان خصوصی است و فقط به خودشان تعلق دارد.
همان طور که به کودکان یاد می دهیم در هنگام آتش سوزی چه کارهایی انجام دهند، باید به آنها بیاموزیم اگر کسی به صورت نامناسب لمسشان کرد یا آنان را مجبور کرد که دیگران را به صورت نامناسبی لمس کنند، چه کار کنند. پیام اصلی کتاب « بدن من مال خودمه» این است: اگر کسی لمستان کرد، بیایید و بگویید!
متأسفانه اکثریت اعظم کودکان سوءاستفاده جنسی را فوراً افشا نمی کنند؛ در نتیجه سوءاستفاده بیشتر و جدی تر می شود. سکوت کودک دلایل زیادی دارد. شاید سوءاستفاده گر به او گفته که این یک راز (بین خودشان )است. شاید کودک تصور می کند که خودش مقصر بوده است. اگر آموزش ندیده باشد که بدنش متعلق به خودش است، شاید برای فهم اینکه در معرض رفتاری اشتباه است هنوز خیلی کوچک باشد. هر کودک فارغ از جنسیت، سن، و پیشینه ممکن است قربانی سوءاستفاده باشد؛ با این وجود بزرگترها هنوز نمی دانند که چگونه و چه زمانی درباره این موضوع با کودکان شان حرف بزنند. کتاب بدن من مال خودمه برای بچه های ۳ تا ۸ سال نوشته شده است و به شما کمک میکند تا راجع به امنیت و حریم خصوصی فرزندانتان به روشی مستقیم و محبت آمیز با آنان حرف بزنید.
جیل استاریشفسکی
(این نوشته در تاریخ 3 ژانویه 2024 بروزرسانی شد.)
