ایپاب‌فا: دنیای کودکی قصه های صوتی کودکان، داستان و بیشتر
انسان از چه هنگام ریشش را تراشید؟
گردونه‌ی دانش برای کودکان و نوجوانان
چه چیزی یا عاملی انسان را به این فکر انداخت که بگذارد ریشش بلند شود یا آن را بتراشد؟ در سراسر تاریخ بشر، ریش گذاشتن یا تراشیدن، با اعتقادات مذهبی و مد روز ارتباط داشته است.
ما به‌درستی نمی‌دانیم نخستین مردانی که ریش خود را تراشیده‌اند چه کسانی بودند. ولی این را می‌دانیم که مصری‌های باستان ریششان را به دلایل مذهبی می‌تراشیدند. از طرف دیگر، یهودیان باستان ملزم بودند ریش کامل بگذارند و هنوز هم بسیاری از یهودیان متعصب، به دلایل مذهبی، ریش می‌گذارند.
یونانیان باستان نیز ریش می‌گذاشتند و تصاویر متعددی که از چهره فیلسوفان بزرگ یونان به‌دست‌آمده است آنان را با ریشی بلند و پرپشت نشان می‌دهد. در این کشور، اسکندر مقدونی، در میان یونانیان، ریش تراشیدن را باب کرد. می‌گویند او به‌این‌علت دستور داد مردها ریششان را بتراشند که در جنگ‌ها، سربازان دشمن نتوانند چنگ بیندازند و ریش سربازان یونانی را بگیرند.
رومیان روزگار باستان، تا سال ۳۰۰ پیش از میلاد که سلمانی‌ها در میان ایشان آغاز به کار کردند، ریش خود را می‌تراشیدند. نخستین رومی که می‌گویند هرروز ریشش را می‌تراشید سردار معروف و بزرگ روم، چیپو آفریکانوس (از ۲۳۷ تا ۱۸۳ پیش از میلاد) بوده است. پس از او، ریش تراشیدن در میان رومیان، رسم شد. اما رومیان در هنگام عزاداری ریش می‌گذاشتند. ولی یونانیان در چنین مواقعی ریش خود را می‌تراشیدند.
رسم ریش تراشیدن رومیان به کلیسای کاتولیک رومی نیز راه یافت و دین پیشگان این مذهب مجبور شدند صورتشان را از ته تراش کنند. در سده‌های شانزدهم و هفدهم، رسم ریش گذاشتن، از نو در میان پاپ‌ها، کاردینال‌ها، و کشیش‌ها معمول شد. کلیسای کاتولیک رومی بعدها مجدداً دین پیشگان را به تراشیدن ریش تشویق کرد، ولی ساکنان صومعه‌ها می‌توانستند ریش بگذارند.
رسم ریش تراشیدن را ساکسون‌ها با خودشان به انگلستان بردند.
