قصه های شیرین فیه ما فیه مولوی

 

پرده‌ی مصلحت

 

نویسنده: مولانا جلال‌الدین محمد بلخی

بازنویس: محمدکاظم مزینانی

همه‌ی آرزوها، مهرها و دوستی‌هایی که آدم‌ها دارند، از مهر به پدر و مادر و دوستان گرفته تا آسمان‌ها، زمین‌ها، باغ‌ها، خانه‌ها، دانش‌ها، پیشه‌ها، غذاها و نوشیدنی‌ها، همه سراسر جزئی از آرزوی حق است و این چیزها همه پرده‌اند. هنگامی‌که آدمی از این جهان بگذرد و حق را بی‌پرده ببیند، آنگاه خواهد فهمید که آن چیزها همه روپوش و پرده‌ای بیش نبوده‌اند و هدف و خواسته‌اش تنها یک چیز بوده است.

خداوند، این پرده‌ها را از روی مصلحت آفریده است، چراکه اگر او خود را بدون پرده به ما نشان بدهد، تاب نخواهیم آورد و از او بهره‌مند نخواهیم شد؛ مانند این خورشید که از نورش بهره‌ها می‌بریم، درخت‌ها از نور او به بار می‌نشیند، میوه‌های کال و تُرش با گرمای او رسیده و شیرین می‌شوند، اما اگر همین خورشید با همه‌ی سودمندی‌اش کمی به ما نزدیک‌تر شود، نه‌تنها هیچ بهره‌ای از آن نخواهیم برد بلکه همه‌ی جهان و موجودات آن می‌سوزند و نابود می‌شوند.